หุ่นกระป๋อง

[Soul]

เฮ้ออ วันนี้รู้สึกเบื่อๆ เลยแต่งเรื่อง หุ่นกระป๋อง...เล่นเพลินๆ

ณ กองขยะแห่งหนึ่ง...มีหุ่นกระป๋องตัวหนึ่งนั่งเหม่อลอยเหมือนคอยอะไรบางสิ่งบางอย่างอยู่...

มันได้ถูกนำมาทิ้งไว้ที่กองขยะแห่งนี้ ตั้งแต่วันที่ถูกทิ้งมันก็ได้แต่นั่งคิดนั่งพูดกับตัวเองอยู่ทุกวัน

(แปลกนักที่หุ่นกระป๋องตัวนี้มีความรู้สึก)

และด้วยตัวมันที่มีจิตสำนึกความรู้สึกนั้นมันจึงรับรู้ตัวเองว่า... มันได้ถูกเธอเจ้าของคนเก่าทิ้งให้เป็นเศษขยะไปแล้ว

แววตาของมันตอนนี้จากเหล็กโลหะที่แข็งกล้ากลับกลายเป็นเหมือนน้ำแข็งที่รอเวลาหยดลงพื้นไปเสียแล้ว

ทุกๆวันมันได้แต่นั่งเศร้านั่งเหม่อนั่งคิดว่าทำไมเธอถึงทิ้งมันนะ ทำไม? เพราะอะไร?

หรือเพราะเห็นมันเป็นแค่ของเล่นเศษเหล็กเก่าๆอย่างนั้นหรือ..?!!

แต่มันก็ยังคงคิดอยู่ทุกวันว่า มันได้พยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดแก่เธอแล้ว

มันทำในสิ่งที่หุ่นตัวอื่นๆทำไม่ได้

มันเป็นได้ทั้งเพื่อนแก้เหงาเวลาเธอไม่มีใคร แก้เซ็งให้เธอเวลาเบื่อ หรือเป็นที่ปรึกษาให้เธอได้ในทุกๆเรื่อง

และคอยปลอบโยนเวลาเธอร้องไห้

คอยห่วงใยเวลาเธอออกจากบ้านหรือไม่สบาย (ถึงแม้จะไม่ได้ดูแลก็ตาม เพราะมันทำไม่ได้)

เป็นได้ทุกอย่าง เป็นคนสุดท้ายที่เธอนึกถึง ถึงแม้จะไม่ใช่คนแรกที่เธอต้องการ

แต่มันก็ดีใจที่สุดท้ายเธอยังนึกถึงมันแม้จะไม่ใช่คนแรกก็ตาม...มันก็ไม่เคยเอยปากบ่นแม้แต่น้อย

มันยังคงทำหน้าที่ของมันต่อไปเรื่อยๆอย่างมีความสุข เวลาได้เห็นเธอ "ยิ้ม หัวเราะ สดใส ร่าเริง"

ในส่วนลึกของมันก็ ยิ้ม หัวเราะ สดใสตามไปด้วยเช่นกัน

แต่เมื่อเวลาล่วงเลยไป อะไรๆหลายๆอย่างก็เปลี่ยนตาม...สิ่งใหม่ๆก็เข้ามาแทนสิ่งเก่าๆ

ถึงเวลาแล้ววันที่จะถูกเธอทิ้ง มันไม่เสียใจ แต่ดีใจที่ได้ทำให้คนๆหนึ่งมีความสุข

แต่ความรู้สึกลึกๆของมันนั้นก็ต้องการใครสักคนเหมือนกัน

(มันเหงาเมื่อเวลาเธอไม่อยู่ มันเบื่อเมื่อเธอไม่คุยด้วย มันแทบบ้าเมื่อเธอไม่สนใจ) มันก็แค่ต้องการใครสักคนที่คอยอยู่ข้างๆมันเวลาเหงา

ใครสักคนที่คอยห่วงใย ใครสักคนที่คอยดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน

ใครสักคนที่จะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป...

แต่เธอเจ้าของมันนั้น ไม่เคยรู้เลย ว่าหุ่นกระป๋องตัวนี้ก็มีหัวใจ (เจ็บได้ ร้องไห้เป็น) ไม่เคยรับรู้เลยว่ามันจะรู้สึกยังไงบ้าง

มันไม่เคยได้รับรู้ถึงความอบอุ่นความรู้สึกนั้น เพราะมันไม่เคยถูกใครสนใจและใส่ใจเลย... คนที่มองมันก็ได้แต่มองมันเป็นแค่

"หุ่นกระป๋องของเล่นตัวหนึ่ง"

และวันนี้ วันที่มันถูกทิ้ง มันคงหมดความหมายแล้วสำหรับเธอคนนั้น

แต่มันก็ยังคงคิดถึงเธอ เป็นห่วงเป็นใยเธอ ว่าเธอจะเป็นยังไงบ้าง

เธอจะรู้บ้างไหม ว่าลึกๆแล้วหุ่นกระป๋องตัวนี้ก็มีหัวใจ ที่ยังไม่ไร้ความรู้สึก...




"มันไม่ได้เป็นหุ่นที่ถูกสร้างขึ้นโดยเศษเหล็กหรือโลหะ แต่มันถูกสร้างขึ้นด้วยความ เย็นชา ไม่สนใจ และไม่ใส่ใจ"
สุดท้ายแล้วหุ่นกระป๋องตัวนี้ก็ยังคงเป็นหุ่นกระป๋องอย่างเก่า เพราะไม่มีใคร ไม่เลย!! ที่จะได้รับรู้
ว่ามันก็มีความรู้สึก มีหัวใจ เหมือนมนุษย์คนนึงเช่นกัน...



"ได้แต่รอคอยเธอเจ้าของคนใหม่และโหยหาสิ่งที่ตนเองต้องการต่อไป..."

นึกอะไรก็พิมไปเรื่อยเปือย ไร้สาระจริงๆเลยเรา

[~.♥.Lopor.♥.~]

สิ่งมหัศจรรย์ของโลก

[~.♥.Lopor.♥.~]

แต่อยากดูเรื่องนี้อีกรอบจัง ชอบมากกก ~ (หุ่นยนต์ก้มีความรู้สึกนะ !!)

[Soul]

แต่อยากดูเรื่องนี้อีกรอบจัง ชอบมากกก ~ (หุ่นยนต์ก้มีความรู้สึกนะ !!)

ที่แต่งขึ้น ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับภาพยนตร์นะ แค่ยืมภาพมาติดเฉยๆ

[~.♥.Lopor.♥.~]

แต่อยากดูเรื่องนี้อีกรอบจัง ชอบมากกก ~ (หุ่นยนต์ก้มีความรู้สึกนะ !!)

ที่แต่งขึ้น ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับภาพยนตร์นะ แค่ยืมภาพมาติดเฉยๆ

=O=!!! ถ้าอย่างนั้นคงมีความหมายแฝงแน่เลย